Rond 2004 begon Mister Maarten als chef-kok bij restaurant Trèz in de Amsterdamse Pijp. In dit mediterrane restaurant werd de compacte frituur eigenlijk alleen gebruikt voor een portie calamares, of -heel soms na een zware avond in het restaurant- voor een paar porties bitterballen tijdens een lange nazit.

Totdat restaurant Trèz een nieuwe financieel adviseur kreeg. Deze bourgondiër was dol op goeie frieten en opperde bij elk bezoek dat er eigenlijk huisgemaakte friet op de kaart zou moeten staan. Omdat ik zelf ook dol ben op goudeerlijke frieten, besloot ik te gaan experimenteren…

De Ultieme Zelfgemaakte Friet -een reisverslag.

Vraagstuk één: welke aardappel gebruik je? Na tests met de Charlotte, Bintje, Desiree, Nicola en Agria viel de keuze uiteindelijk op de laatste. Feit: deze Agria gaat ook dagelijks met emmers tegelijk door de frietsnijder bij snackbar Eiburgh, waar volgens velen de beste friet van Amsterdam gebakken wordt…

Tweede element was de vetkeuze. We probeerden arachideolie, zonnebloemolie, blokken vet en soja olie. Vloeibaar frituurvet gaf het beste resultaat.

Tenslotte ’the all defining game changer’: wat is de ideale baktemperatuur?

Goed voorbakken is een must voor lekkere patat, en over hoe je dat optimaal doet bestaat veel discussie. Het varieert tussen de 120-160 graden. Bij ons werkte 140 het beste, gedurende zo’n 5 minuten.

Afbakken doe je het beste op 180 graden, zoals bij de meeste producten die je frituurt. Tijdens de finale gewoon kalm je eigen spelletje blijven spelen: bak net zo lang totdat je frietjes joùw ideale kleur en knapperigheid hebben.

Vast een stuk minder ver dan je altijd dacht; dat einde van die regenboog…